Muz Kabuğu

[Park Soo Hyon]

+

"Ne kadarda tatlı hayvanlar!" diyerek, sevinçle bağırdı Soo Hyon, kendi kendine. Etrafta ki insanlar onu fark etmiyordu bile, herkes bu tatlı, ilginç ve güzel hayvanlarla ilgileniyordu.

Etrafta o kadar çok hayvan ve insan vardı ki, hepsinin resimlerini çekmek istiyordu. Farklı yüzler, farklı bir ortam.. Her şey onun için hazırlanmış gibiydi.

Soo Hyon, penguenlerin olduğu kısıma doğru yürürken çantasından fotoğraf makinasını çıkarmaya çalışıyordu. Fotoğraf makinasına bir kaç harika poz yakaladıktan sonra, makinasını boynuna takıp, maymunların olduğu kısıma doğru yürüdü.

Hemen köşede muz satan; krem rengi, kısa kollu gömlek giymiş adamdan bir kaç tane muz satın aldı ve maymunlara attı. Daha sonra boynundaki makinayı kaldırıp resim çekmek üzereyken, maymunlardan biri, en haylazı olmalıydı, birden Soo Hyon'un makinasının üzerine muz kabuğu attı.

Soo Hyon için makinası çok değerliydi, ani bir hareket ile muz kabuğunu geriye doğru fırlattıp, makinasını incelemeye başladı...

[Choi Ivy]

Ivy, küçük bir çocuk gibi kollarına iki yana açıp kendi kendine konuştu. "Buraya gelmekle ne iyi ettim!" Sağ eliyle, parmaklıkların içinde bir ağaçtan diğerine zıplayan maymunları gösterirken, sol eli hâla havadaydı.

Öğle olmasına iki saat vardı. Güneş tepeye yaklaşıyordu, buradan anlamıştı. Aslında hava soğuktu ama etkisini gösteremeyen güneş bunu gizlemek istiyordu sanki. Kendisine kanan insanların çoğu dışarıdaydı.

"Şunlara bakın!" Genç kız daha da yaklaştı ilginç hayvanlara. Çocukça davranmak pek ona göre değildi ama şimdi, onu burada tanıyabilecek kimsecikler yoktu. İstediği gibi davranırdı, özgürdü. Parmaklıkların 2 adım gerisinde durdu çünkü önündeki büyük beyaz levhada öyle yazıyordu. "Demir parmaklıkların iki adım gerisinde durunuz!"

Hiç anlamazdı zaten, böyle şirin hayvanlar, insanlara nasıl zarar verebilirdi ki? Az önce kendisi gibi genç bir bayanın ilerideki muz satıcısından bir kaç muz alıp içeriye attığını görmüştü. O da aynısını yapacaktı. Bulunduğu yerden daha biraz uzaklaşmıştı ki, kaygan meyve kabuğuna basması ve ardından düşmesi uzun sürmedi.

[Park Soo Hyon]

Soo Hyon, makinasını temizlerken söylenmeye başladı. "O kadarda sevimli değilsiniz he! Maymunarın çok yaramaz hayvanlar olduklarını söylerlerdi doğruymuş demek!" diyerek maymunlar ile kavga ettiğini fark ettiği zaman kısık sesle kendi kendine "Sanırım çıldırmış olmalısın Soo Hyon-shi." dedi ve gülümsedi.

Daha sonra tekrar resim çekmek isterken, arkadan gelen ani bir sesle irkildi. 'Bu maymunları çekmemem mi gerekli!' diye içinden söylenerek, hemen geriye döndü.

Bu sırada makinasının çekme tuşuna bastığını fark etmedi ama birinin yere düşmüş olduğunu fark etmesi uzun sürmedi. Hızlı adımlarla yerde duran kızın yanına doğru yürüdü. Ve yerde duran kızın az önce kendisinin attığı muz kabuğuna basıp kaydığını tahmin etti. 'Sanırım muz kabuğu yüzünden düştü.' diye düşündü içinden.

Daha sonra yerde duran kıza elini uzatırken "İyi misiniz?" dedi ve devam etti; "Ben gerçekten üzgünüm. Bir yerinize bir şey olmadı değil mi?"

[Choi Ivy]

Ivy, neyin büyüsüne kapıldığını anlamıyordu. Ayakları birden yerden kesilmişti. Bu genelde yakışıklı bir erkek gördüğünde olurdu ama bu sefer canı yanıyordu. Onun ayaklarını yerden kesen, ne bir erkekti ne de başka bir şey. Basit bir muz kabuğu!

Kalçasının kırıldığı hissi, beynini korkuyla kaplıyordu! Ya bir daha yürüyemezse, ya ömür boyu böyle yaşamak zorunda kalırsa, o zaman ne yapacaktı? Meslek hayatı başlamadan bitmişti! Bütün bunlar bir yana, bu gerçekten canını acıtıyordu.

Bir ara, şuurunu kaybetti sanmıştı kendisi de. Çünkü, "Etraftaki insanlar mı büyüdü, yoksa ben mi küçüldüm?" diye düşünmüştü. Onu bu düşüncelerinden sıyıran, az önce gördüğü genç bir bayanın sesi olmuştu.

Yirmi yaşlarındaki kızın elini tuttu. Kalkarken beraber konuşmaya başladı. Sanırım, iyiyim. Teşekkür ederim.

[Park Soo Hyon]

Kız, Soo Hyon'un elini yerden kalkmak için tutarken "Sanırım, iyiyim. Teşekkür ederim." dedi.

Ancak Soo Hyon onun iyi olmadığını görebiliyordu. Kız onun yüzünden yere düşmüştü. Ya kafasını çarptıysa? Ya iç kanama geçiriyorsa ve farkında değilse? Soo Hyon korkmaya başladı..

Üstelik, kız o kadar güzel ve masum görünüyordu ki.. Soo Hyon'un içi parçalandı. Masum görünüyor olmasaydı da kendini suçlu hissederdi ama şimdi daha suçlu hissediyordu. Ama onun da bir suçu yoktu ki, tek yaptığı abisinin hediye ettiği fotoğraf makinasına zarar gelmesini engellemekti.

Ama yine de içi bu şekilde rahat edemezdi. "Sen, gerçekten iyi olduğuna emin misin?" dedi meraklı gözlerle kolundan tutan kıza bakarak ve devam etti "Hastaneye gidelim."

[Choi Ivy]

Ivy yerden kalkarken başının döndüğüne emindi. Alt tarafı düşmüştü, bedeni neden bu kadar çocuksu davranıyordu? Buraya sadece bir kaç şirin hayvanı izlemek için gelmişti, ama şimdi sakar insanlar gibi yerlere düşüyordu.

Kendisinin bir suçu da yoktu üstelik. "O muz kabuğunu atanı bir bulursam.." diye geçirdi içinden. Hangi hanzo, hayvanat bahçesinin ortasına muz kabuğu atardı ki! Bu insanlar için son derece tehlikeliydi, görüldüğü gibi.

Hâla kendisine yardım etmek için çırpınan kızın kolundaydı şimdi. Bazı insanlar onlara bakmaktan vazgeçip, diğer hayvanlara bakıyordu. Bazıları ise, "Acaba ne yapacak, dövüşecekler mi yoksa?" diyen bakışlar atıyordu, her ikisine de.

Kendisini iyi hissetmiyordu. Poposundan bütün vücuduna yayılan bir ağrı vardı. Bunun onu, 'kötü kız' durumuna düşüreceğini bilerek de yanıtlamıştı bu soruyu. "Değilim.. Lütfen, hastahaneye gidelim."

[Park Soo Hyon]

Çevredekilerin bakışlarını anlamıyordu.. Bazıları durmuş ikisine bakıyordu.. Soo Hyon 'Sorun ne!' der gibi kötü bakışlar attı etrafındakilere ve bir kaçı kendi işine bakmaya devam etti.

Daha sonra, kızın "Değilim.. Lütfen, hastahaneye gidelim." demesi ile destek çıkmak için onun kolunu kendi omuzuna attı ve "Pekala, gidelim." dedi.

Kızın sesi gerçekten kötü geliyordu. 'Yere düşerken poposu fazla acımış olmalı.' diye düşündü Soo Hyon, kız ile yürüyorken.

Bu kız, kabuğu onun attığını bilmiyor muydu? Yoksa bildiği halde bir şey demiyor muydu? Soo Hyon bunu bilmiyordu. Zaten şu an önemli olan da bu değildi!

Hastaneye gitmek için bir taksiye bindiler ve Soo Hyon, kızın bütün ters çabalarına rağmen parayı ödemeyi başardı. Ve yine kolunu omuzuna atarak içeriye girdiler. Kızı acile alırlarken o, arkasından baktı..