Kim Dong Sun'un Evi

[Admin]

Karşısında ilk okul olan bir binada, 2. katta bulunuyor. İki oda, bir banyo ve mutfakla birleşik bir salondan oluşuyor.

[Kim Dong Sun]

Kim Dong Sun, elini çizgili gri desenli yorganın içinden çıkardı ve komidin üzerinde gezdirmeye başladı yarım açtığı gözleriyle. O narin ellerini bir ileri bir geri gezdiriyordu. Sonra birden ellerinin çok güzel olduğu geldi aklına. Evet, kendini çok seviyordu. Sevmemesi mümkün değildi. Çok yakışıklıydı ve kusursuz bir vücudu vardı.
'' Nerde bu lanet olasıca çalar saat '' dedi. Şimdi gözlerini tamamen açmıştı. Kafasını kuş tüyü yastığından hafifce kaldırdı. Ortalıkda çalar saat falan yoktu. Sonra geçen gün rüyasının en güzel yerinde uyandırdığı için onu dışarı fırlattığı geldi aklına.
Birden şimşek çaktı başında. Karşısında ki okuldan nefret ediyordu. Bu okul yüzünden hiç uykusunu alamıyordu. Sanki her saniye zil çalıyorlardı.
Yavaşca yatağından çıktı. Ama o ses hala devam ediyordu. Kim Dong Sun, her ne kadar geç fark etsede, bu kapısının zilinden başka bir şey değildi. Kapıya doğru ilerlerken ayağı geçen gün yediği pizza kutusuna takıldı. '' Bir an önce evi toplamalıyım '' diye düşünmeden edemedi. Kapıyı açtığında karşısında heyecanlı ve sevecen o ifadeyi görünce şaşırdı. Bu arkadaşı Seo Yun Ah'dan başkası değildi. Kendisini uyandırdığı için sinirlenmişti genç kıza. '' Sabah sabah rüyanda mı gördün beni?! '' diye çıkıştı kıza.

[Seo Yun Ah]

Yun Ah, rüyasında en sevdiği pizzayı yerken telefonunun alarm sesiyle aniden gözlerini açtı ve gözlerine açar açmaz eline baktı. Kocaman bir pizza dilimi göremediği için hayal kırıklığına uğradı ve yataktan kalkmaya yeltendi ama gece uyurken nasıl yaptıysa, yorganın içinden çıkamadı. Yatağın içinde debelenirken, gözü tavandaki avizeye takıldı, çok fazla kirlenmişti. En kısa zamanda silmeyi unutmamalıydı. Bunu aklının bir köşesine kazıdı ve yatakta debelenmeye devam etti. Tam yorganın bir ucunu buldum derken, yatağın en ucunda olduğunu fark etmedi ve yere düşüverdi. Bir süre yerde boylu boyunca yatan Yun Ah, yatağın altında en sevdiği terlikleri görünce hafifçe gülümsedi. Haftalardır bu terlikleri arıyordu ve aldığı yere tekrar gittiğinde ise onlardan başka kalmadığını görüp çok üzülmüştü.

Sonunda yerden kalkıp gerindi ve odasına göz gezdirmeye başladı, dağınık görünüyordu bu çok iyiydi. "Nasıl olsa bugün yapacak başka bir işim yok. En iyisi evi temizlemek." dedi seslice. En başta düğümlenmiş olan yorganını düzeltmekle başlayabilirdi.

Odasını temizlemesi tam bir buçuk saatini almıştı. Halbuki o kadar büyük bir odası yoktu ama her yerden bir şey çıkıyordu. Odasının işi bittikten sonra kapının yanına gitti ve odaya şöyle bir baktı, biraz daha temizlerse çizgi filmlerdeki gibi parıldayacaktı etraf. Odasının kapısı kapattıktan sonra salona indi. Burası gayet temizdi, temizlemeye gerek yoktu.

Rubik küpü gibi rengarenk olan duvarlarında bir leke aradı ama bulamadı, sonunda pes edip tekrar odasını döndü ve meteoroloji bugün havanın soğuk olacağını söylediği için üzerini kat kat giyindi ve biricik arkdaşı Dong Sun'a gitmeye karar verdi.

Evden çıktığında sert bir rüzgar onu karşıladı. Meteoroloji doğru tahmin etmişti, hava çok soğuktu. Ellerini ısıtmak için birbirlerine sürttü ve yürümeye başladı. Dong Sun'un evi çok uzak değildi yani yürüyebilirdi.

Kat kat giyinmiş olmasına rağmen donmuştu. Dong Sun'un evinin karşısındaki ilk okulu görünce rahatladı ve onun tam karşısındaki binaya baktı. Adımlarını hızlandırarak binaya doğru yürüdü.
Binanın kapısını biraz zorlanarakta olsa açtı ve içeri girip, merdivenlerden doğruca 2. kata çıkıp kapının zilini çaldı. Açan olmadı, tekrar çaldı ama yine açan olmadı. Bunun yerine ardı ardına zile basmaya başladı ve yeni uyandığı her halinden belli olan Dong Sun sonunda kapıyı açtı. Yun Ah'ı görünce yüzünde sinirli bir ifade oluştu ve '' Sabah sabah rüyanda mı gördün beni?! '' dedi. Yun Ah tek kaşını kaldıramadığı için iki kaşını birden kaldırarak, "Sabah mı? Öğlen oldu Dong Sun! " dedi ve onun uzun boyuna aldırmadan ittirerek içeri girerken "Çok üşümüşüm." diye mırıldandı kendi kendine.
Birden salondan gelen kokuyla yüzünü buruşturdu. Bu kokuyu nerede olsa tanırdı beklemiş pizza kokusu.
"Aissh, Dong Sun! Artık yediğin yemeğin çöpünü kaldırmaya bile üşeniyor musun?" diye eklemeden edemedi.

[Kim Dong Sun]

Dong Sun, karşısında iki kaşını kaldırarak "Sabah mı? Öğlen oldu Dong Sun! " diyen arkadaşına gülmemek için zor duruyordu. '' Tek kaşını kaldırmayı hala öğrenemedi. Bir ara öğretsem iyi olacak diye geçirdi. Gerçi bunu yaparken aynaya bakıp kendini görmediği müddetçe sorun yok. ''
Onu bu düşüncelerden ayıran Yuna'ın, boyuna bile aldırış etmeden itip içeri girmesi olmuştu. Dong Sun ise kapıda öyle kalakalmıştı. "Çok üşümüşüm." diye söylendi genç kız. Dong Sun arkadaşına baktı. Cidden çok üşümüşe benziyordu. Elleriyle ısınmaya çalışıyordu. Dong Sun, onun bu rahat haline alışkındı. İkisi de bir birinin yanında her zaman çok rahat olmuşlardı. Zaten Yuna'yla bu yüzden arkadaşdı.
Dong Sun kaç gündür giydiğini bile hatırlamadığı Simpsons desenli t-shirt ünü kokladı. En kısa zamanda banyo yapması gerktiğini yazdı beynini bir kenarına. Hatta Yuna'ya tam kokuyormuyum diye soracaktı ki!
"Aissh, Dong Sun! Artık yediğin yemeğin çöpünü kaldırmaya bile üşeniyor musun?" demesiyle sustu. Bunu çoğu kere yapıyordu. Kaç kere pis olduğu için, evini temizlemesine yardım etmişti sayısını hatırlamıyordu. Yuna'nın büyükannesine ne çok benzediğini düşünüyordu şimdi.
Dong Sun, o müthiş tebessümüyle kapıyı kapattı ve '' Ahh! hayır! senin pizzayı çok sevdiğini ve buraya mutlaka damlıyacağını bildiğim için kutudaki kırıntıları sana saklamıştım. '' diyerek kahkaha atmaya başladı.
Kendini en sevdiği koltuğuna bıraktı ve '' kahvaltı yaptın mı? sıcak bir kahveye ne dersin? hem ısınırsında! '' dedi en masum ifadesiyle.

[Seo Yun Ah]

Yuna'nın verdiği tepkiye Dong Sun, '' Ahh! hayır! senin pizzayı çok sevdiğini ve buraya mutlaka damlıyacağını bildiğim için kutudaki kırıntıları sana saklamıştım. '' diyerek seslice güldü ve '' Kahvaltı yaptın mı? Sıcak bir kahveye ne dersin? Hem ısınırsında! '' dedi masum bir ifade takınarak.
Bunun üzerine karnından gelen guruldama da eklenince tam oldu. Sıcak bir kahvede ısınmasına yardım edebilirdi. Doğru söylüyordu arkadaşı ama burada yemek yiyemezdi. Kendi evini yeterince temizleyemediği için içi rahat etmeyen Yuna,
"Ah evet çok açım! Ama burada hayatta yemek yemem..." diyip etrafa bakındı ve devam etti "hadi temizlik eşyalarını getir." Daha sonra Dong Sun'a arkasını dönerek masanın üzerindeki pizza kutusunu alıp çöpe sığması için katladı ve çöpe atmaya gitti ama mutfağında halini gördüğünde iyice şok oldu. "Bu çocuk hangi ara bu kadar dağınık oldu?" diye geçirdi içinden ve pizza kutusunu çöpe sokmaya çalışırken Dong Sun'a "Acele et çok acıktım! Açıklıktan ölmemi istemezsin değil mi?" diye bağırıp ardından ağlama taklidi yapmaya çalıştı.

[Kim Dong Sun]

Dong Sun, Yuna'nın yüzüne baktı. Acıktığı her halinden belliydi. Ama yüzünü ekşitti ve "Ah evet çok açım! Ama burada hayatta yemek yemem..." Don Sun'da bu cevabı bekliyordu zaten. Temizlik abidesi arkadaşı, devam etti sözlerine. "hadi temizlik eşyalarını getir." Don Sun bunda hiç hoşlanmamıştı. Arkasına dönerek pizza kutusunu eline aldı. Metal, üzeri desenli çöp kutusunun önüne geldi ve ayağıyla alttaki uzantıya bastı. Kapak açılırken o da '' sabah sabah temizlik mi yapılır? '' diyerek dilini dışarı çıkarttı, arkadaşı görmeden. Yuna ise gayet ısrarcıydı. "Acele et çok acıktım! Açıklıktan ölmemi istemezsin değil mi?'' diyerek oyuncağı alınmış kız çocuğu gibi ağlama takliti yaptı.
Dong Sun, seviyordu evinin dağınıklığını. Hatta evinin bu haline sanki ünlü bir ressamın yaptığı şahesermiş gibi bakıyordu.
Dong Sun birden sevindi ve Yuna'ya dönerek '' hatırlamıyormusun? geçen seferki temizlikte hepsinin çok eski olduğunu söyleyip bütün malzemeleri attırmıştın bana! ''
Dong Sun, o günden beri hiç temizlik yapmadığını hatırladı. Yuna'nın surat ifadesi değişmişti. Şaşkın ve tuhaf bakışlarından kurtulmak için '' en iyisi dışarıda yiyelim '' dedi.

[Seo Yun Ah]

Yuna geçen seferki yaptıkları temizlikte bütün eşyaları attırdığını unutmuştu. Dong Sun hatırlattıktan sonra o günü tam olarak hatırlayabilmek için yüzünde garip bir ifade oluşturdu. Dong Sun sanki bundan kurtulmak ister gibi "En iyisi dışarıda yiyelim" dedi. Ama bu evi bu şekilde bırakmakya Yuna'nın gönlü el vermezdi. Tekrar karnından gelen bir sesle çok aç olduğunu hatırladı ve sanki kafasının üzerinde bir ampul yanmış gibi sinsice gülümseyerek "Tamam dışarıda yiyelim. Eve geri dönerken de temizlik malzemelerini alırız ama ilk önce üzerindekileri değiştirmen lazım Dong Sun!" dedi ve güçsüz kollarıyla Dong Sun'u odasına iteklemeye başladı. Onu iteklemesi biraz zor olsada odasının kapısa kadar götürebilmişti. Onu orada bırakıp kollarını ovuşturmaya başladığında buranın çok sıcak olduğunu fark etti. Ceketi ve onun içine giydiği kat kat hırkalar üzerindeydi. Onları çıkarıp bir kenara attı ve Dong Sun'a
"Ya biraz çabuk olsana! Görende beni değil seni kız sanacak." diye bağırdı.

Salonda ki bir koltuğa kendini attı ve ortalıkta kumanda aramaya başladı ama bu dağınıklıkta kumanda bulabilmek ne mümkün. Televizyon izlemekten vazgeçip tekrar Dong Sun'un kapısının önünde dikildi ve kapıyı tıklattı. Bir süre sonra kapıda bir ritm tutturdu ve şarkı mırıldanmaya başladı ama çok sıkılmıştı. "Dong Sun?" diye seslendi ama cevap veren olmadı bir kere daha "Dong Sun?" diye seslendi ama yine cevap veren olmadı ve yanlış bir şey görmemek için gözlerini kapatıp içeri girdi.

[Kim Dong Sun]

Yuna bir kaç dakika sonra Dong Sun'a cevap verdi. "Tamam dışarıda yiyelim. Eve geri dönerken de
temizlik malzemelerini alırız ama ilk önce üzerindekileri değiştirmen
lazım Dong Sun!" İçinin hiç rahat olmadığına yemin edebilirdi. Hala temizlik diyordu. Dong Sun, bu kızın bu konuda tedavi görmesi gerektiğini düşündü. Hep temizlik, hep temizlik. O kadarda dağınık değildi.(!)
Yuna, Dong Sun'u zar zor odasının kapısına kadar itekledi. Şimdi Dong Sun'un depo kadar karışık odasıyla baş başa kalmıştı. Kapıyı kapattı ve sırtını kapıya dayadı. Şimdi ne giyecekti? Oda bok gibiydi. Her şey bir yerdeydi. Daha doğrusu temiz kıyafetleri hangisiydi. Yere çömeldi ve bir kaç t-shirt ve pantolon kokladı. Midesi bulanmıştı. "Ya biraz çabuk olsana! Görende beni değil seni kız sanacak." Yuna'nın sesiyle koklama işini yarım bıraktı. Bunun pekde akıllıca bir şey olmadığını düşündü. Aç karnına midesi kalkmıştı.
Yuna yerinde rahat duramamış, hemen kapıyı vurmaya başlamıştı. Cevap alamayınca bir şeyler mırıldanmaya başlamıştı. '' Tanrım! ne ses ama! Kulaklarımı tırmaladı resmen! '' diye tısladı Dong Sun.
Birden aklına geçen noel büyükannesinin aldığı hediye geldi. Yaşlı olmasına rağmen çok zevkli bir kadındı büyükannesi. Oturduğu yerden kalktı ve dolabın içine gömüldü şimdi. Bulması zaman almıştı. Yuna'nın sesi geliyordu. '' Ne sabırsız kız! '' dedi Dong Sun, gömleğinin düğmelerini iliklerken. Altında ise en sevdiği Calvin klein boxer'ı vardı. Pantolonunu eline aldı. Yuna ise sanki adını ezberliyordu.
Tam giyerken birden kendini yerde buldu. Kıçı çok acıyordu. Elini ayağının altına götürdü ve yeri yokladı. '' Evet, lanet muz kabuğu! '' Burada ne işin var! diyerek kapının önünde gözleri kapalı duran Yuna'yı fark etmeyip suratına doğru fırlattı.

[Seo Yun Ah]

"Ah! Ne attın yüzüme?" diye bağırdı Yuna yüzünde kaygan bir şey hissetti ama gözünü kapalı tutmakta ısrarcıydı ve Dong Sun'dan ses gelmeyince "Banyoda galiba" diye geçiştirip arkasını dönüp odadan çıkacaktı ki, arkasını dönmesiyle yere düşmesi bir oldu. Bu yerde ki şeyler neydi böyle? Arkasının odaya dönük olduğunu bildiği için gözlerini açtı ve şu an üstüne oturduğu şeyi kıçının altından çekmeye çalıştı. Oradan çıkardığında gözlerini kocaman açarak elindeki şeye baktı. "B-bu bir muz kabuğu mu?" dedi inanamayarak. Ardından kahkahalara boğuldu, kahkahalarının arasında bir fırsat bulup "Tanrı aşkına Dong Sun! Sen ne zamandan beri meyve yiyiyorsun?" dedi ve bir kahkaha nöbetine daha girdi. Bu sırada Dong Sun'un yüz ifadesini görebilmek için arkasını dönmüştü ki, yerde oturan ve pantolonu bacaklarına sıvanmış Dong Sun'u gördü. Bir süre şaşkınlıkla baktı ve kızarıp arkasını dönüp alelacele odadan çıktı.

Salona gidip kendini koltuğa attı ve elini yelpaze gibi kullanarak yüzünü eski haline döndürmeye çalıştı.

[Kim Dong Sun]

Dong Sun, hala kıçını sıvazlıyordu. Yuna, "Ah! Ne attın yüzüme?" diye bağırdı. Yuna'ya baktığında gözleri hala kapalıydı. Tam cevap verecekti ki! Yuna'nın yere kapaklanmasıyla susması bir oldu. Yuna yerde yokladığı eliyle muz kabuğunu bulmuş ve "Tanrı aşkına Dong Sun! Sen ne zamandan beri meyve yiyiyorsun?" deyip kahkaha atmaya başlamıştı. Dong Sun ise hem şaşkın, hemde bulunduğu vaziyet biraz(!) tuhaftı. Ona göre hava hoştu. Bu boxerını çok seviyordu zaten. Ama Yuna'nın bunu görmek isteyeceğini pek sanmıyordu. Yuna, gayet rahat espiriler patlatıyordu. Sonunda aklına gelmişti ki, arkasına döndü. Dong Sun'u bu halde görünce o küçücük gözleri irileşti ve yanakları mora yakın bir renk çaldı yüzünde. Acelece odadan çıktı. Şimdi gülme sırası Dong Sun'daydı. Yuna'nın bu suratını uzun bir süre unutamayacaktı. Yuna'nın da odadan çıkmasıyla yeni bir faciaya daha karışmadan hızlıca giyindi. Elini şöyle bir saçlarında gezdirdi. Aynanda yüzünü inceledi ve ukalaca ''Tanrım!... Ne kadar yakışıklıyım! kızların beni rahat bırakmamasına şaşmamalı'' dedi. Deri ceketini de aldı ve kapının önündeki eşyaları ayağıyla içeri ittirerek kapıyı kapattı. Şöyle bir silkindi ve odaya Yuna'nın yanına döndü. Aslında hiç dışarıda yemek istemiyordu. ''Tamam, ben hazırım!'' dedi az önce olanları tamamen unutmuş gibi yaparak. Sonrada Yuna'nın karşısına oturdu ve dudaklarını büzerek ''aslında pizza sipariş etsek, hem geçen yeni bir film aldım, onu izleriz. Sana popcorn da yaparım.'' Yerinde duramıyordu, küçük çocuk gibi ''hadi hadiii!...'' diye ısrar etti.

[Seo Yun Ah]

Odasından çıkmış Yuna'nın yanına doğru yaklaşırken "Tamam, ben hazırım." dedi sanki az önce olanlan hiç yaşanmamış gibi. O böyle davranabiliyordu ama Yuna hala onun yüzüne bakmaya utanıyor, renkten renge giriyordu. Yuna'nın oturduğu koltuğa doğru yaklaşıp onun yanına oturdu ve dudarını büzerek ''Aslında pizza sipariş etsek, hem geçen yeni bir film aldım, onu izleriz. Sana popcorn da yaparım.'' dedi. Bunu dedikten sonra sanki çok heyecanlanmış gibi oturduğu yerde zıpladı. Yuna bu davranışına anlam veremesede onun bir ev kedisi olduğunu bildiği için anladı. Zaten buna alışmıştı.
Ardından "Hadi hadi!" diye ısrar edince dayanamadı ve gülümseyip hevesle başını salladı. Popcorn ve pizza hayır diyemeyeceği şeylerdi. Ama bir sorun vardı, film. Dong Sun korku filmlerini severdi ve her seferinde Yuna'yı izlemeye zorlardı. Tabi Yuna, filmin çoğununda gözleri kapalı bir şekilde durup seslerini dinler ve seslerle bile korkmayı başarırdı.

"Dong Sun, hangi filmi izleyeceğiz?" diye sordu endişeli bir şekilde. Çocuk gibi korkmak elinde değildi.
Dong Sun'un "Bu soruyu bekliyordum." gibi baktığını adı gibi biliyordu ama karşı koltuğa attığı montunun yanına gitti ve ceplerini karıştırmaya başladı. Telefonunu bulduğunda hafızasını yoklamaya başladı ve bir süre sonra bir pizzacının telefon numarasını hatırladı.

İkinci çalışta bir adam telefonu açtı.

"3 tane karışık büyük boy pizza lütfen." dedi Yuna. Adreside verdikten sonra telefonu kapattı. 3 tane büyük boy pizzayı nasıl bitireceklerdi bilmiyordu ama yinede söylemişti ve sabahtan beri aç olduğu için birden gözü dönmüştü.

Dong Sun'a doğru döndüğünde kafasına birden dank etti. Dong Sun temizliği geçiştirmişti. Kaşlarını çattı ve Dong Sun'a doğru sinsice yaklaşmaya başladı.

"Dong Sun! Yarın sabah bu ev temizlenecek." diyip yanına oturdu ve pizzanın gelmesini sabırsızlıkla beklemeye başladı.

[Kim Dong Sun]

Yuna, Dong Sun'nun ısrarı dayanamaştı ve hemen ''tamam'' anlamında başını salladı. Dong Sun böyle olacağına adı kadar emindi.
Her zaman istediğini yaptırmakta üstüne yoktu.

Yuna'nın "Dong Sun, hangi filmi izleyeceğiz?" diyen sesiyle irkildi. İçinden tabii, Yuna korku filmi sevmiyordu diye düşündü. Ama bu konuda tölerans gösteremezdi.

Yuna bu sırada montunun cebinden telefonunu çıkarmış ve pizzacıyı aramıştı.

En haz etmediği şey 'Aşk Filmleri'ydi. Yuna'nın bu aptal filmlerden ne anladığına bir türlü anlayamıyordu.

''Sorman hata! Tabii ki korku filmi izleyeceğiz.'' dedi, telefonunu kapatan Yuna'ya.

Tam, ''3 tane karışık büyük boy pizzayı nasıl yiyeceğiz? Kıtlıktan mı çıktın?'' diyecekti ki, Yuna'nın "Dong Sun! Yarın sabah bu ev temizlenecek." sözüyle lafı ağzına tıkanmıştı.

Dong Sun, Yuna'ya eğildi ve burnunu sıkarak ''acızık benim gibi pasaklı olsaydın ne olurdu, madam titiz?'' dedi ve en sevdiği koltuğuna yayıldı.

[Seo Yun Ah]

Yuna, kendine doğru eğilen Dong Sun'a aldırmadan sorularına cevap verdi.

"Bu gidişle benide kendin gibi yapacaksın zaten," diyerek duraksayıp Dong Sun'un diğer sorusunu hatırlamaya çalıştı ve sonra devam etti "Ayrıca ben sabah 7'den beri bir şey yemiyorum. İstersen sen yeme, ben hepsini yiyebilirim! Kurt gibi acıktım."
Bunu dedikten sonra Dong Sun'a sanki bir pizzaymış gibi bakıp dilini dudaklarının kenarında gezdirdi. Şu an hiç korkunç görünmediğini, hatta tam tersine komik göründüğünün farkındaydı ama yanında Dong Sun olduğunda yaptığı hareketlere hiç dikkat etmiyordu. Yuna'dan 3 yaş büyük olmasına rağmen onun yanında, ailesinin yanında olduğundan çok daha rahat hissediyordu kendini.

Birden aklına Dong Sun'un kesinlikle korku filmi izlemek istediği geldi. Sanki biri önüne çıkıp 'Böö' demiş gibi irkildi ve kafasını pencereye doğru çevirdi.
Burasının neden bu kadar karanlık olduğunu şimdi anlamıştı. Dong Sun yine kalın perdelerini kapatmıştı. Perdenin iki parçasının arasından gelen azıcık ışık evi aydınlatıyordu ama bu Yuna için yeterli değildi. Perdeyi açmak için yerinden dkalktı ve aheste aheste pencereye doğru yürüdü.
Perdeyi açtığında yüzüne aniden gelen güneş ışığı gözlerini kamaştırdı.
"Bulutlar ne zaman Güneş'in bu kadar ortaya çıkabileceği şekilde dağıldı ki?"
diye mırıldandı. Sabahki soğuğu hatırlayarak yüzünü buruşturdu ama zilin yüksek volümlü sesini duyduğunda 'Sonunda!' diye içinden geçirerek, koltukta yayılmış Dong Sun'a dönüp yanına koştu ve onun şeklini alarak koltuğa yayıldı.
Aynısı olduğuna emin olunca yüksek sesle
"Pizzacıyı çok bekletmeyelim Dong Sun! Hadi kapıyı aç. " dedi onun her zaman kullandığı taktiği kullanarak.