Park Soo Hyon'un Evi

[Admin]

İşlek bir caddenin arka sokağında bulunan ev; bir yatak odası, ufak bir giyinme odası, bir banyo ve mutfakla birleşik bir salondan oluşmaktadır.

[Park Soo Hyon]

Soo Hyon, içeriye sızan güneş ışığının ısısını fark edince, gözlerini yavaşça açtı.. Bütün vücudu turkuaz rengindeki yorganın altındaydı, yalnızca kafası dışarıdaydı. Gözleri ile karşı duvarda duran saate baktı. "Daha 11:32 mi?" diyerek şaşırdı. Bugün tatil günüydü ve bütün gün yatabilirdi ama uyanmıştı bir kere. Kollarını yorganın altından çıkardı ve parmaklarını birbirine bağlayarak, uzun bir "ıhh.." sesiyle kollarını, yukarıya doğru gerdi. Bu hareketi her sabah uyandığı zaman yapardı. Babası, küçüklüğünden beri, kardeşleri ve Soo Hyon'a, ilk uyandığınızda gerinme hareketi yapın, kan dolaşımınızı çalıştırır dediği için, her sabah yapıyordu bunu.

Yataktan kalkmak için yorganı, ayağı ile iteledi ve hemen sağındaki, beyaz renkteki laptop'unu fark etti. Dün onunla uyumuş olduğunu hatırladı. Daha sonra bugün yapacakları geldi aklına.. Hemen kendini toparladı ve kalkıp, yatağın hemen solundaki, yerden tavana kadar olan büyük camın zaten biraz açık olan perdelerini, tamamen açtı. Şimdi güneş ışığı bütün odaya vuruyordu. Camın önünde bir kez daha uzunca gerindi..

İçeriye vuran güneş ışığı, odadaki her şeyin daha net görünmesini sağlıyordu. Camın dibinde, beyaz renkte, tavandan asılmış, hamak şeklinde bir oturak vardı. Yatak yerle birleşikti, üzeride beyaz çarşaf, turkuaz renginde, yorgan ve yastık takımı ile örtülmüştü. Tepesinde kardeşleri ile çekilmiş olduğu, büyük bir resim vardı. İki başucundada, beyaz renkli, tek çekmeceli, sade ve ufak komidinler vardı. Yatağın solunda, aşağı kata inen bir merdiven ve buzlu camlarla kapalı balkon, hemen karşısında ise, giyinme odası vardı. Giyinme odasında, tabi ki sadece kıyafetleri yoktu. Bazen artık kullanmak istemediği ama daha sonra işe yarayacağını düşündüğü ıvır zıvır şeyleri, bir köşeye koyuyordu. Bütün odanın duvarları açık yeşildi. Soo Hyon, yeşili gerçekten seviyordu...

Odanın duvarlarına baktığı zaman aklına birinin daha yeşili sevdiği geldi.. 'O da yeşili sevdiğini söyledi..' diye geçirdi içinden ve merdivenlere yöneldi.

Aşağı katta ise, bütün duvarlar beyazdı. Merdivenlerden inince, köşeli koltuk takımının hemen sağında, açık, j şeklinde bar tipi bir mufak, sol kısmında camın dibinde, yatak odasındaki hamaklardan iki tane daha vardı. Açık mutfağın sağında çıkışa giden uzun bir hol vardı. Banyo holdeydi. Salondaki koltukların renkleri Soo Hyon'un her zaman içini açıyordu. Köşe kısmı rengarek çizgiliydi, hemen yanındaki iki parçadan biri yeşil, diğeri turkuazdı. Takımın yastıklarının üzerinde ise, rengarek çiçekler vardı. Televizyon duvara monte edilmişti, koltuk takımı ile arasında yerden bitme, bembeyaz bir sehpa vardı. Televizyonun altındaki rafların üzerinde ise bir sürü resim vardı. Soo Hyon'un küçüklüğünden, bu yaşına kadar bir sürü resim, ailesi ile çekilmiş, kardeşlerinin olduğu bir sürü kare, bir çoğuda kendi çektikleriydi. Tıpkı duvarlardaki, kendi yaptığı tablolar gibi... Bu evin bir çok işini, kendi elleri ile yapmıştı. Günün bütün yorgunluğunu evin kapısından girince dışarıda bırakıyordu. Öyle ya evi onun için huzurlu bir yerdi.

Merdivenlerden inip köşe takımınıda geçti Soo Hyon, ve hızla banyoya yöneldi. Burası tamamen beyazdı. Hemen elini yüzünü yıkadı ve tekrar mutfağa geri geldi. Köşedeki buz dolabından reçel kabını çıkardı ve sol taraftaki tezgahta duran ekmek sepetinden bir parça ekmek alıp, reçeli sürdü.. Daha sonra kendine kahve yaptı. Elindekilerle birlikte salona geldi ve elindekileri sehpaya koyarken gözleri ile kumandayı aradı. "Nerede bu melet şimdi... Ah, işte burada" derken hemen koltuğun üzerinde olduğunu görünce alıp televizyonu açtı ve tam karşısına, koltuğa kurulup karınını doyurmaya çalıştı... "Yemek vakti!" diye bağırırken, reçelli ekmeğinden büyük bir ısırık aldı.

[Park Soo Hyon]

Evimin planı;



Oturma grubum;



Mutfağım;



Yatak odam;



Giyinme odam;



Banyom;